Geplaatst op Geef een reactie

Iedereen meer dan één?

De grootste misvatting die veel mensen hebben, is dat hun persoonlijkheid één ding zou zijn. Dat is het niet.

Je persoonlijkheid bestaat uit meerdere, heel verschillende stromen van bewustzijn. Het zijn de verschillende stemmetjes in je hoofd, die allemaal hun eigen plek hebben in jou. Ze hebben ook allemaal hun eigen blik op jou en op de wereld. Ze hebben hun eigen wensen, verlangens en beweegredenen.

Je moet niet in de valkuil trappen dat de ene bewustzijnsstroom ‘goed’, ‘gezond’ of ‘volwassen’ is en de andere niet. Ze horen er allemaal bij, precies zoals ze zijn op dit moment.

Wat wel zo is: ze zijn het niet altijd met elkaar eens, daar van binnen.

Je kent het wel: een deel van je wil naar buiten om te wandelen, een ander deel vindt dat de keuken eerst opgeruimd moet worden.
Dit is nog aardig onschuldig. Als je van binnen even kunt overleggen en afwegen, kun je vast een passende keuze maken, waar beide delen het mee eens zijn.

Maar soms zijn innerlijke delen echt elkaars tegenovergestelde. Alsof er twee buren binnen in je wonen, die elkaar tegenwerken, ontkennen, afkeuren of negeren.

>> Wat als een deel van jou gelooft dat mensen je vroeg of laat toch weer in de steek laten en dat je je kwetsbare delen dus maar beter kunt beschermen, maar een ander deel wil een compleet openhartige, hechte relatie met iemand?
>> Wat als een deel van jou een eigen bedrijf wil runnen, maar een ander deel wil veilig geborgen zijn en onder de zorgzame hoede van een ander leven?
>> Wat als een deel van jou gelooft dat je hard moet werken voor geld en waardering, maar een ander deel is ervan overtuigd dat alles in het leven je spontaan aangereikt zou moeten worden?
>> Wat als een deel van jou absolute zekerheid wil van succes, waardering of geluk, maar een ander deel wil gewoon de sprong in het diepe wagen en maar kijken wat er op je pad komt.
>> Wat als je je unieke talenten graag wil laten zien, maar een ander deel wil zich inhouden om bijvoorbeeld jaloezie, afkeuring, mislukking of desinteresse te voorkomen?
>> Wat als een deel van jou gewoon graag iets voor een ander doet, maar een ander deel gelooft in ‘voor wat hoort wat’ en wil dus wel een tegenprestatie zien of die bouwt verwachtingen op?

Dit zijn allemaal voorbeelden van ‘splits’, ofwel twee stromen van bewustzijn binnen in jou, die van elkaar afgezonderd zijn geraakt.

En heel vaak merk je maar één kant van de split op. Dan voel je gewoon spanning, pijn, schaamte, afkeer, verdriet of leegte in bepaalde situaties, bij bepaalde mensen, bij bepaalde ideeën of behoeften.

Wil je leren hoe je van binnen weer harmonie kunt creëren? Doe mee met een Gratis Completion Challenge. ‘Koop’ je gratis kaartje in mijn winkel.

Geplaatst op Geef een reactie

Tien vaak onbegrepen symptomen.

Onderaan lees je de oorzaak én de oplossing voor al deze symptomen.

1. Je bent niet tevreden/blij met wat je kunt, wat je hebt en wat je bereikt hebt.

2. Je kunt niet dagdromen van een fijn(er) leven. Wat zou je doen met een miljoen…? Geen idee, denk je dan. Of: stomme vraag!

3. Je denkt dat mensen in het openbaar kritisch op je letten, je uitlachen (als je iemand hoort lachen) of je met opzet zus of zo aankijken of tegen je doen.

4. Je herkent je waarheid vaak pas achteraf. Pas later realiseer je je wat je ergens van vond, wat je had moeten zeggen of wat je had willen doen.

5. Je blijft lang zitten met triggers. Je ‘herkauwt’ lang op dingen die gebeurd zijn of je bereid je eindeloos herhalend voor op dingen die komen.

6. Je lijkt jezelf te saboteren om gelukkig, succesvol en/of tevreden te kunnen zijn met je leven.

7. Je hebt een soort tweede verteller in je hoofd. Een stem die je constant scherp houdt op fouten of gebreken. Of je hebt een stem die steeds bezig is met verantwoording afleggen en uitleg geven over wat je doet, wat je wil of wat je niet wil.

8. Je hebt een bloedhekel aan bepaald gedrag van mensen of zelfs aan een bepaald soort mensen.

9. Je hebt moeite met keuzes maken. Of je zorgt ervoor dat je zelf geen keuze hoeft te maken. Je volgt de keuzes van iemand anders, je keuzes zijn noodzakelijk of je volgt sociale normen en waarden.

10. Je denkt regelmatig dat je nep, fout, minderwaardig, onbekwaam, overgevoelig, te emotioneel, mislukt of onterecht ondankbaar bent.
Óf je denkt juist vaak dat jij wel de waarheid spreekt, dat je wel goed overweegt, dat je correct waarneemt, beter bent dan veel anderen of altijd duidelijk weet wat er moet gebeuren.

>>> Herken je één of meerdere van deze symptomen? <<<

Ze hebben iets met elkaar gemeen: al deze patronen zijn ontstaan in de kindertijd, doordat er een gebrek aan emotionele veiligheid was.
Je hebt delen van jezelf moeten afstoten, ontkennen of afkeuren. Andere delen werken constant overuren. Vermoeiend en niet gelukkig makend…

Wil je leren hoe je van binnen weer emotionele veiligheid en harmonie kunt creëren tussen alle delen die een rol spelen bij jou?

Doe mee aan een Completion Challenge. De Zoom link krijg je na aanmelding. ‘Koop’ je gratis kaartje hier: Gratis Completion Challenge

Geplaatst op Geef een reactie

Moeite met keuzes maken?

‘Ik kan gewoon niet goed kiezen!’, zei ik wanhopig, met tranen in mijn ogen.
Ik was een jaar of 21 en wist niet of ik door wilde gaan met de studie Industrieel Ontwerpen. Het viel me tegen en eigenlijk wilde ik graag terug naar Australië, waar ik heel erg verliefd was geworden op iemand.

De studentenpsycholoog legde drie gekleurde balletjes voor me neer en zei: ‘Kies er maar één.’
Ik keek even naar de balletjes en koos er één.
‘Waarom heb je díe gekozen?, vroeg hij.
Ik haalde mijn schouders op. ‘Gewoon, die lag in het midden en het maakt niet zoveel uit toch?’.

‘Aha, je kunt dus wel kiezen.’
Verbouwereerd en ook wel opgelucht, realiseerde ik mij dat ik mezelf een broodje aap had verkocht. Ik kón wel kiezen. Dat was niet het probleem.
Maar ik voelde me toch nog wanhopig. Ik wist nog steeds niet hoe ik dan wel kon kiezen. Want ‘in de echte wereld’ hebben keuzes wel degelijk gevolgen!

Door het gesprek met deze psycholoog drong het tot me door dat ik bang was voor de gevolgen van keuzes. Ik was bang om domme keuzes te maken. Bang om vast te zitten aan keuzes. Bang om iemand in de weg te zitten door mijn keuzes. Bang om niet begrepen te worden. Bang om me alleen te voelen door mijn eigen, stomme keuzes.

Je voelt vast ook de hardheid die meestroomt in de angst…

Nu weet ik:
Moeite met keuzes maken, is één van de symptomen van je onveilig voelen in jezelf en in de wereld.

En dat gevoel van onveiligheid is ergens in je kindertijd ontstaan. De hardheid eromheen is een innerlijke criticus die je wil helpen de ‘goede’ keuzes te maken. ‘Goede’ keuzes zorgen er dan hopelijk voor dat je veilig bent: begrepen, gewaardeerd, verbonden en geliefd.

Ik had zelf lang niet door dat ik in een onveilige situatie ben opgegroeid. Maar nu weet ik dat dat wel degelijk zo was. Kind zijn in een vechtscheiding mét parental alienation is per definitie een onveilige situatie. In die situatie kon ik maar beter niet mijn eigen keuzes maken.

Óf mijn keuzes moesten in overeenstemming zijn met mijn moeders gedachtengoed, óf de enige mogelijkheid die er (nog) was óf met 1001 argumenten onderbouwd… Zooo lang heb ik gestruggled met  keuzes maken…! Want dat plekje in mij, waar ik voel dat het voor mij klopt en waar ik in vrijheid én verbondenheid mag kiezen, kon ik lange tijd niet vinden.

Heb jij moeite met keuzes maken? Heb je last van je innerlijke criticus? Of ben je gewoon op zoek naar je ‘purpose in life’?

Doe mee met een Gratis Completion Challenge om erachter te komen wat jou in de weg staat om je eigen keuzes in vrijheid te maken. Lees hier meer over de challenge, of reserveer direct je plekje: